"Sweet Coffee"

Ons tweede en waarschijnlijk ook ons laatste berichtje... uit Laos! Internet blijkt hier toch niet zo vanzelfsprekend te zijn dan in Thailand en het gaat vooral heel traag... Laos daarentegen blijft ons maar verbazen... nu zitten we al in het zuiden aan de grens met Cambodja. Ons laatste weekje Laos en dan de grens over!

Luang Prabang zelf vonden we een heerlijke stad, overal tempels die beschermd zijn door Unesco, leuke cafeetjes met heerlijke broodjes, franse koloniale huizen, een glaasje wijn, zoete Laotiaanse koffie en een schitterende waterval in de buurt! Een van de mooiste die we al gezien hebben, met allemaal verschillende niveau's, helder water, verschillende zwemplaatsen en zelfs een swing waar ik (Heleen) natuurlijk weer eens aangehangen heb:-) 's Avonds nog mooie zonsondergang gezien bovenop een heuvel. Alleen jammer van de hordes toeristen die er waren... Het enige nadeel aan Luang Prabang... Redelijk makkelijk te bereiken dus veel toeristen.

Na Luang Prabang zijn we richting Vang Vieng getrokken, bekend om het 'tuben' en een schitterende natuur, maar jammer genoeg ook om de vele toeristen die er al liggende hamburgers eten en ondertussen Friends kijken... Wij hebben alleen het tuben gedaan, met een grote tractorband de rivier afdobberen, onderweg zijn er vele dranktentjes maar omdat wij reeds om 9u smorgens present waren hadden we alles voor ons alleen en waren de dranktentjes nog niet eens open! Zalig... Geen zatte toeristen, alleen de rust en de natuur. Tot we beseften dat het 12u was en we om 13u de bus naar Vientiane op moesten! Wij peddelen als twee halve gekken om toch maar op tijd in Vang Vieng te zijn! We hadden uiteindelijk nog 2min over... chance dus!

Vientiane, de hoofdstad van Laos... omdat we maar 's avonds arriveerden waren alle guesthouses volzet en hadden we nog het geluk een superhotelleke te vinden, duur maar wel onze mooiste kamer tot nu toe! Een klein paradijsje in het midden van de stad. Bij een hoofdstad stelden we ons opnieuw de drukte van Bangkok voor maar Vientiaene is helemaal anders. NIet zoveel verkeer, brede lanen met bomen, overal heel oude auto's (die we allemaal op foto proberen vastleggen hebben, zeker toen we plots alletwee ontdekten dat we sepia en zwart/wit kunnen trekken:-)), een heel leuke markt vol Laotianen die vanalles proberen te verkopen (en met alles bedoelen we echt alles!!!), ... Door de Franse invloed een heel andere stad. het was net of we jaren terug in de tijd gingen en in een Amerikaanse film uit de jaren 70 liepen.
Opnieuw supperlekker gegeten, lekkere wijn gedronken, en genoten van de zonsondergang aan de Mekong! Aangezien we na 1 dag ons visum voor Cambodja al geregeld hadden, konden we de nachtbus op richting Pakse in het zuiden van Laos. Een rit van 10 uur. We hadden een bus met bedden! Echt leuk! Alleen het bed was wel beetje kort zodat we de hele nacht in lepeltjeshouding moesten liggen. Leuk zou je zo denken, maar aangezien het daar nogal warm was en Jurgen steeds meer plaats innam toch nog een uitdaging. Maar alles beter dan 10 uren in een zetelke, dus na een paar uurtjes slaap kwamen we aan in Pakse. Een stad om snel te vergeten. Niet veel te doen en niet veel te zien. Dus na 1 nacht naar het Bolovenplateau.

Tad Fane was onze bestemming. De hoogste waterval van Laos (150 meter of meer!). Echt indrukwekkend! Daar twee nachten in een resort gebleven en veel gerelaxt met het bulderende geluid van de waterval op de achtergrond... Nog een wandeling naar de top gemaakt, nog twee andere watervalletjes ontdekt en vooral ook koffieplantages!! Het Bolovenplateau is bekend voor zijn koffie en wij dus blij voor het eerst een plantage te zien. Overal bonen die liggen drogen en hier en daar nog 1 in de boom die wij natuurlijk moesten zoeken voor de foto :-) Het enige nadeel, ze doen gelijk nogal veel suiker bij de koffie, tot ongenoegen van Jurgen, dus de Laotiaanse koffie kunnen we terecht 'sweet coffee' noemen. En de mensen zijn hier zo vriendelijk! Nog meer dan in het noorden... Overal wuivende kindjes en veel sabadeetjes... Zalig...

Na een rit met een overvol busje (zie foto's) zijn we toegekomen in Champassak, een zalig plaatsje aan de Mekong, met bijna geen verkeer. Ideaal voor een fietstocht naar Wat Phou dus, ruines die tot het werelderfgoed behoren en 8 km van Champassak liggen. En wat een ruines... Net of we een avonturenfilm binnenliepen, of een verhaaltje van Suske en Wiske. Een lange laan met prachtige bomen met bloemen (de nationale boom van Laos) die uiteindelijk naar het heiligdon op de top van een piramide loopt. Beetje zoals een Incatempel. Begroeide stenen, vervallen trapjes, mystieke tempels. Echt super. En tijdens onze fietstocht natuurlijk weer veel lachende mensen. Het leven is mooi in het zuiden van Laos!

Nu zitten we op de 'four thousand islands', eilandjes gevormd door de Mekong! Een strandvakantie dus in het binnenland... Zalig, maar volgende keer meer daarover. De foto's staan er ook op, maar een beetje uitgedund, want zoals we al zeiden, dat internet gaat hier traag!!! Maar we zijn al blij dat we er hebben natuurlijk:-)

Vele zonnige smakkerds,

Jurgen en Heleen